gʻayb
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻayb
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — yoʻqpik, gʻoyiblik: bar-
cha koʻrinmas narsalar: kelajak] 1 esk. kt.
- Yoʻqlik, gʻoyiblik. ◆ Koʻkdanmi, gʻaybdan sado-lar kelur. A. Suyun, „Olis tonglar“ .
2 din. Inson sezgi aʼzolari bilan his eta olmaydigan, bilish imkonlari bilan idrok eta olmaydigan hodisalar. ◆ Moʻmin-mu-sulmonlar gʻaybga imon keltirish bilan bosh-qsshrdan ajralib turadilar. "I slom ensiklopedichen" .
- Ilmi gʻayb yoki gʻayb ilmi Sir bilish, koʻrinmaydigan narsalarni koʻrish. ◆ Ilmi gʻaybni biladurgan parixon Namanganda koʻ-paygandir. "Mushtum" . ◆ Olloh sizlarni gʻayb ilmidan xabardor qilmadi. "Sharq yulduzi" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒАЙБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.