gʻayri

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻay-ri

Etimologiyasi

I \a. — boshqa, oʻzga

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

koʻm., kt.

kam qoʻll. (ch.k. bilan). Boshqa, oʻzga; tashqari. ◆ Harchand ichkari va tashqari izlab, ushbu xatdan gʻayri asar topmadik. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

GʻAIRI II kt. 1 Notanish, yot, begona. ◆ Men naylayin, ota, bagʻri qoraman, Koʻz koʻrmagan gʻayri yurtga boraman. "Ravshan" . ◆ Mahdum ulamo, amaldor va gʻayrilarni toʻrt-besh soatdan beri qabul qila-qila, miyasi suyul-gan edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

2 Boshqacha, oʻzgacha. ◆ -Qaysi rayonga? — hayajonlanib soʻradi Qudrat, oʻziga yarashma-gan gʻayri bir ovoz bilan. 3. Fatxullin, „Soʻn-mas yulduz“ .

Antonimlari

ҒАЙРИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻayri I
послелог
книжн. кроме, помимо.

gʻayri II
книжн. иной, другой; ◆ ~lar другие, чужие.