gʻayridin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻay-ri-din

Etimologiyasi

gʻayri.. + din

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Boshqa dinga eʼtiqod qiluvchi, boshqa dindagi (kishi). ◆ Yaxshi, oqposhsho gʻayridin edi, kofir musulmonga baxt bermaydi, deyardi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Dardliman, dardimni kimga yoraman ? Ayriliq savdoga bagʻri pora-man, Qoʻl koʻtarib, duo qiling, kanizlar, Endi men gʻayridin boʻlib boraman. "Alpomish" .

Antonimlari

ҒАЙРИДИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻayridin
исповедующий другую религию; иноверец.