gʻazabkor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻa-zab-kor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. + f. jK . .a g — gʻazab qi-luvchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Nafrati, gʻazabi toʻlib-toshgan, gʻazablangan, gʻazabli. ◆ Xalq gʻamgin, gʻazabkor, yuraklari ezilgan holda tarqaladi. Oybek, „Bolalik“ . ◆ Olapar hurdi, tegsang, tishlayman, degan ohangda gʻazabkor akilladi. N. Norqo-bilov, „Bekatdagi oq uycha“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒАЗАБКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻazabkor
книжн. исполненный гнева, гневный, сердитый, негодующий возмущённый, яростный; // гневно, сердито; яростно.