gʻazot

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

gʻa-zot

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

arab. – "gʻoziy" so'zl. ko'pl.: jihod, diniy urush;

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1. esk. Din yoʻlida qilinadigan urush, jang; musulmonlarning muqaddas urushi. ◆ Ota, gʻazotning chin maʼnosi nima? Boʻtam, dini islomda gʻazot — musulmonlarning kofirlarga qarshi jang qilishidir, — deb tushuntirdi chol. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Musulmonobod yoʻlida gʻazotni boshlash uchun hamma narsa tayyor, faqat yarogʻ-aslaha yoʻq. A. Qahhor, „Bashorat.“

2. s. t. Boshqalar yeriga hujum qilish, bostirib kirish; hujum, istilo. ◆ Urushda yarqillar keskir poʻlotim, Misrning yurtiga boʻldi gʻazotim. "Yusuf va Ahmad".

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҒАЗОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]