gʻazot
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻa-zot
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – "gʻoziy" so'zl. ko'pl.: jihod, diniy urush;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. esk. Din yoʻlida qilinadigan urush, jang; musulmonlarning muqaddas urushi. ◆ Ota, gʻazotning chin maʼnosi nima? Boʻtam, dini islomda gʻazot — musulmonlarning kofirlarga qarshi jang qilishidir, — deb tushuntirdi chol. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Musulmonobod yoʻlida gʻazotni boshlash uchun hamma narsa tayyor, faqat yarogʻ-aslaha yoʻq. A. Qahhor, „Bashorat.“
2. s. t. Boshqalar yeriga hujum qilish, bostirib kirish; hujum, istilo. ◆ Urushda yarqillar keskir poʻlotim, Misrning yurtiga boʻldi gʻazotim. "Yusuf va Ahmad".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒАЗОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.