gʻijirlamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻi-jir-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 "Gʻijir-gʻijir" tovush chiqarmoq, gʻijir-gʻijir qilmoq. ◆ Aravaga goʻng rosa tepkilab bosilgan, gʻil-diraklar yuk zoʻrligidan gʻijirlar, qoʻsh ot uni zoʻrgʻa tortardi. Gʻulom, „Feruza“ . ◆ Bashirjonning tishlari gʻijirlab, oʻrnidan turibketdi. N. Aminov, „Suvarak“ .
2 s. t. Shamollash yoki biror kasallik tufayli xirillashga yaqin ovoz chiqarmoq. ◆ Tuzuklikka tuzuk. Lekin hali ham oʻpkalari gʻijirlaydi, yoʻtaladilar. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒИЖИРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
gʻijirlamoq
скрипеть, хрустеть; скрежетать; eshik gʻijirladi дверь скрипела.