gʻoʻngʻir-gʻoʻngʻir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻoʻn-gʻir--gʻoʻn-gʻir

Etimologiyasi

taql. s. Eshitilar-eshitilmas yoki birov tushunmaydigan tarz-dagi ovozni bildiradi. ◆ Derazalarni qirov boylaganidan qorongʻi boʻlib qolgan xonada toʻrtta chol gʻoʻngʻir-gʻoʻngʻir gaplashmoqda edi-lar. S. Ahmad, „Ufq“ . Xoldorning gʻoʻngʻir-gʻoʻn-gʻir yolvorishi eshitilar edi. A. Muxtor, Tugʻilish. Kumushning uyidan keti uzilmay kelib turgan xotinlarning gʻoʻngʻir-gʻoʻngʻiri ham uning [Otabekning

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

uyqusiga xalal be-rar.. edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

Antonimlari

ҒЎНҒИР-ҒЎНҒИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻoʻngʻir-gʻoʻngʻir
звукоподр.: ◆ ~ tovushlar невнятно и неясно слышимые голоса (разговаривающих); ◆ ~ qilmoq бормотать под нос.