gʻoʻr

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻoʻr

Etimologiyasi

GʻOʻR s. gʻoʻra
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. jji — xom, pishmagan uzum

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Pishib yetilmagan, xom (hoʻl meva, qovun-tarvuz va sh.k. lar haqida). ◆ Gʻoʻr uzum. Gʻoʻr ol-ma. yat -Yoʻq, [qovun] gʻoʻrroq chiqdi, oʻzin-giznikini soʻying, — dedi Komila, chindan ranjib. Oybek, „O“ .v. shabadalar.

2 koʻchma Qiyomiga yetkazilmagan, pishiq ishlanmagan, xom. ◆ Gʻoʻr asar. Gʻoʻr sheʼr. n ◆ Baʼzan gazetalarimizda gʻoʻr, shablon, kishi-larni zeriktiradigan materiallar ham bo-siladi. Gazetadan .

3 koʻchma Hayot tajribasi kam, turmush qiyinchiliklarini koʻrmagan. ◆ Gʻoʻr bola. n ◆ Bunday gʻoʻr xodimlarni ancha-munchasini uch-ratgan Tolib aka boshqacha yoʻl mymdu. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Mutaxassislarimiz-ning ham aksariyati kam tajriba, oʻqishni yaqinda bitirgan gʻoʻr yoshlar edi. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ .

Antonimlari

ҒЎР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

gʻoʻr

Ruscha _ru

gʻoʻr
1 зелёный, недозрелый, незрелый, неспелый, сырой; ◆ ~ uzum незрелый виноград;
2 перен. сырой, недоработанный; ◆ ~ asar сырое произведение;
3 перен. зелёный, неопытный; ◆ juda ~ ekansan-ku! ты, оказывается, совершенно зелёный!