gʻoʻr
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻoʻr
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]GʻOʻR s. gʻoʻra
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
f. jji — xom, pishmagan uzum
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Pishib yetilmagan, xom (hoʻl meva, qovun-tarvuz va sh.k. lar haqida). ◆ Gʻoʻr uzum. Gʻoʻr ol-ma. yat -Yoʻq, [qovun] gʻoʻrroq chiqdi, oʻzin-giznikini soʻying, — dedi Komila, chindan ranjib. Oybek, „O“ .v. shabadalar.
2 koʻchma Qiyomiga yetkazilmagan, pishiq ishlanmagan, xom. ◆ Gʻoʻr asar. Gʻoʻr sheʼr. n ◆ Baʼzan gazetalarimizda gʻoʻr, shablon, kishi-larni zeriktiradigan materiallar ham bo-siladi. Gazetadan .
3 koʻchma Hayot tajribasi kam, turmush qiyinchiliklarini koʻrmagan. ◆ Gʻoʻr bola. n ◆ Bunday gʻoʻr xodimlarni ancha-munchasini uch-ratgan Tolib aka boshqacha yoʻl mymdu. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Mutaxassislarimiz-ning ham aksariyati kam tajriba, oʻqishni yaqinda bitirgan gʻoʻr yoshlar edi. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒЎР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Sifat
[tahrirlash]gʻoʻr