Kontent qismiga oʻtish

gʻovak

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

gʻo-vak

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Ichi boʻsh; kovak-kovak, gʻal-virak. ◆ Gʻovak yogʻoch. Gʻovak togʻ jinsi. Me-tallning gʻovak joylari. Qamish poyasining ichi gʻovak boʻladi. n ◆ Boʻz yer-da, necha ming yillardan beri koʻksidan suv dumalamagan gʻovak yer — suv bosishi bilan choʻkib, xalqob boʻlib qola boshlaydi. Sh. Gʻulomov, „Baxt boʻs-toniga“ . ◆ Togʻda yurib, ancha tajriba ort-tirgan Toʻraqul qor gʻovak boʻlib turgan joy-larni chetlab oʻtardi. A. Koʻchimov, „Halqa“ .

2 koʻchma Ichi, zamini boʻsh. ◆ Toshkentning hokimi.. Shaharni soʻragan Oʻrdada turib. Lekin gʻovak ekan qalʼa negizi, Devor ham, davlat ham qulagan chirib. M. Shayxzoda, „Toshkentnoma“ .


Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ҒОВАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

gʻovak
пористый, ноздреватый; ◆ ~ gʻisht пористый кирпич; ◆ ~ togʻ jinsi скважистая горная порода; ◆ metallning ~ joylari ноздревины в металле.