gʻovak

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻo-vak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ichi boʻsh; kovak-kovak, gʻal-virak. ◆ Gʻovak yogʻoch. Gʻovak togʻ jinsi. Me-tallning gʻovak joylari. Qamish poyasining ichi gʻovak boʻladi. n ◆ Boʻz yer-da, necha ming yillardan beri koʻksidan suv dumalamagan gʻovak yer — suv bosishi bilan choʻkib, xalqob boʻlib qola boshlaydi. Sh. Gʻulomov, „Baxt boʻs-toniga“ . ◆ Togʻda yurib, ancha tajriba ort-tirgan Toʻraqul qor gʻovak boʻlib turgan joy-larni chetlab oʻtardi. A. Koʻchimov, „Halqa“ .

2 koʻchma Ichi, zamini boʻsh. ◆ Toshkentning hokimi.. Shaharni soʻragan Oʻrdada turib. Lekin gʻovak ekan qalʼa negizi, Devor ham, davlat ham qulagan chirib. M. Shayxzoda, „Toshkentnoma“ .

Antonimlari

ҒОВАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻovak
пористый, ноздреватый; ◆ ~ gʻisht пористый кирпич; ◆ ~ togʻ jinsi скважистая горная порода; ◆ metallning ~ joylari ноздревины в металле.