gʻuborli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻu-bor-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Gʻubori bor, chang bosgan, toʻzonli. ◆ Qurilish kombinatining oppok gardga koplanib yotgan chala korpuslari ham, kurum purkab, biksib turgan xumdon moʻri-lari ham oʻzining dim, gʻuborli havosi bilan orkada qoldi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Uuyning gʻuborli va toʻzonli havosini yangilash uchun partalar orasidan sikilib borib, deraza-ni ochdi. M. Fayziy, „Uch qiz“ .
2 koʻchma Dilgir, xafa, gʻamga toʻlgan. ◆ Gʻuborli yurak.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒУБОРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻuborli
1 пыльный, запылённый;
2 хмурый, пасмурный; ◆ ~ havo хмурая погода.