gʻudranmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻud-ran-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻzicha nimalardir de-moq, gapirmoq. ◆ Qamar rais yana allanima-lar deb gʻudrandi-da, darvozani qars yopib chiqib ketdi. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Jan-jalning hidini sezgan Sarvi xola gʻudranib, stol ustiga dasturxon yozishga tutindi.
"Mushtum". ◆ Ichkarida kimdir gʻudrandi, unga qandaydir ayol tovushi qoʻshildi. N. Fozi-lov, „Diydor“ .
2 Gap-soʻzidan tutilib, tayinsiz ran qilmoq; dovdirab, telba-teskari gapirmoq. ◆ Bu savoldan rais duduqlandi, partiya maut-kilotining sekretari gʻudrandi, ferma mu-diri chaynoqlandi. "Mushtum" . ◆ Direktor Abdusaid amakidan bu gapni kutmagan ekan, dovdirab qoldi. Hushi uchib gʻudrandi. M. Mansurov, „Yombi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒУДРАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.