gʻudullamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-dul-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. gʻudranmoq. ◆ Metalla soʻfisi nimalardir deb gʻudullab.. kavushi-ni doʻqillatgancha ularning yonidan oʻtib ketdi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Qodirov oʻziga-oʻzi nimanidir aytib gʻudulladi-yu, jahli chiqib, otiga qarab ketdi. Sh. Rashidov, „Buro ndan kuchli“ .

Antonimlari

ҒУДУЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻudullamoq
бормотать, ворчать; говорить невнятно, про себя; u gʻudullab, allakimki koyir edi он кого-то ругал бормоча.