gʻul
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)gʻul I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻul
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. ji — temir boʻyinbogʻ; zanjir, kishan
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
map. Aybdorning boʻyin, oyoqlariga kiygizib qoʻyiladigan jazolash asbobi: kishan. ◆ Zindonda boʻyinlariga, oyoqlariga gʻul va zanjir bogʻlanib.. [dehqonlar] qaqshab yotar edilar. S. Ayniy, „Doxunda“ . ◆ Oyogʻida kunda, boʻynidadir gʻul.. "Rustamxon" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
gʻul II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻul
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Turkiy xalqlar va moʻ-gʻullarda: qoʻshinning markazida, podshoh, xon huzurida turuvchi maxsus harbiy qism. ◆ Xalil Sulton raqibining gʻuliga kuchli.zar-ba berdi. B. Ahmedov, „Ulugʻbek“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒУЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻul
ист. оковы; кандалы, надеваемые на шею и руки преступников.