gʻunda
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻun-da
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Pakana va semiz (odam haqida). ◆ Pakana, gʻunda, vujudi ajaldan barak berib turgan jallod kelib, uning yel-kasidan qattiq tortganda.. Ahmad polvon, oyoqlari chalishib, chalqancha yiqildi. A. Qahhor, „Koʻr koʻzning ochilishi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒУНДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻunda
разг. малорослый коренастый человек, малорослый крепыш.