gʻururlanmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-rur-lan-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Mamnunlik, faxr hissini tuymoq; faxrlanmoq. ◆ Bemorlar erining qoʻlidan shifo topganidan benihoya gʻururlanardi. S. Zunnunova, „Koʻk chiroqlar“ . ◆ Vatandoshlarimiz bilan suhbatlashar ekan-man, ularning tantiligi, zukkoligidan gʻururlandim. "Yoshlik" . ◆ Elmurod.. bu ishga ozmi-koʻpmi oʻz mehnati singganini oʻylab, oʻzidanoʻzi gʻururlandi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Magʻrurlik, kibr hissini tuymoq, shunday holatda boʻlmoq; kibrlanmoq. Ergash dunyoda shunday ajoyib narsaning borligini Xolmuroddan koʻra yaxshiroq bilganidan gʻu-rurlanayotgan koʻrinar edi. P. Tursun, Oʻqi-tuvchi. Parpixoʻja yogʻchi poyloqchilik, chaqim-chilik ishining muvaffaqiyatlaridan gʻu-rurlanib.. toʻplagan maʼlumotini soʻzlab berarkan, emikboshi uni toʻxtatdi. Oybek, Tanlangan asarlar.

Antonimlari

ҒУРУРЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻururlanmoq
1 гордиться; ◆ yutuqqa ~ гордиться успехами;
2 важничать, высокомерничать, чваниться, возомнить, мнить о себе.