gʻururli
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻu-rur-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Gʻururlanish hissi kuchli, gʻururi baland. ◆ Gʻururli yigit.
2 Kibr-havoli; takabbur. ◆ Ahmad maxdum aslida kibrli va gʻururli odam. S. Ayniy, „Esdaliklar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒУРУРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
gʻururli
1 гордый; горделивый; задорный;
2 важный, высокомерный, чванный.