гордый
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
гор-дый
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
горд/ый, -ая, -ое
1 oʻz qadr-qimmatini biladigan, gʻururli, izzat nafsli; ◆ ~ый народ gʻururli (gʻururi bor) xalq;
2 magʻrur, faxrlanuvchi, faxrlangan; ◆ он ~ своими успехами u oʻz muvaffaqiyatlari bilan faxrlanadi, u oʻz muvaffaqiyatlariga magʻrur;
3 gʻururli, gʻurur bilan toʻlib-toshgan, magʻrur, magʻrurona; ◆ ~ый взгляд gʻururli chehra, magʻrur qarash;
4 перен. oliy, yuksak; ◆ ~ое слово «товарищ» yuksak "oʻrtoq" soʻzi; ◆ ~ые мечты yuksak orzular;
5 kibri-havosi, dimogʻi baland, kekkaygan, gerdaygan, oʻziga bino qoʻygan, kalondimogʻ, dimogʻdor.