gʻuvur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-vur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. gʻovur. ◆ Mingboshi odamlar gʻuvurining tinchishini, guzarga jimlik choʻkishini kutdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Uy ichi jonlanib, yengil gʻuvur boshlan-di. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ . ◆ Usti tim bilan qoplangan bu qorongʻi rastada, odatda boshqa rastalarda boʻladigan shovqin-suron, gʻuvur-gʻuvur, shoshqaloq olomon, tiqilinch yoʻq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ҒУВУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻuvur
= gʻovur.