gerdaymoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ger-day-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Viqor bilan koʻkragi-ni kerib, qaddini rostlab yurmoq.
◆ Barot polvon devday gerdayib turgan mingboshining yoniga bordi. M.Ismoiliy, „Fargʻona t“
◆ Boyvachcha koʻchada, xalq orasida qanday boʻlsa, uy ichida ham shunday gerdaygan, zugʻumli edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2. koʻchma Ortiq darajada magʻrurlanmoq, manmanlik qilmoq, kerilmok, kekkaymoq.
◆ Maʼlumotim yetarli, deb gerdaygan kishi koʻp bilimlardan bebahra qoladi. R. Usmonov, „Odobnoma“ .
◆ Gʻafur Gʻulomning bu gaplari, albatta, hozirgina kiribkelgan, aruzda toʻrt-tagina gʻazal yozib gerdayib yurgan kishiga ishora edi. Shukrullo, „Saylanma“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ГЕРДАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.