gidir

Oʻzbekcha (uz)

gidir I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gi-dir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — xijolat; tashvish;

gʻam-alam) 1 Yomon niyat, gʻaraz; kek. ◆ Koʻng/shda gidiri yoʻq odam, yat Kek, gidirni bshshaydi-gan Sherali Karimga qarab kuldi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

2 koʻchma Shubha; xavotir. ◆ Mayorning bun-chalik ochilib gaplashishi Aʼzamning koʻng-lidagi gidirini tarqatgandek boʻldi, ruhi yorishdi. Shuxrat, „Jannat qidirganlar“ .

gidir II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gi-dir

Etimologiyasi

yun. gidro

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

s. t. Gidrostansiya. ◆ [Rajab bobo:[ Gidir qurayotganimizni ayt-dim, bechora biram sevindi. S. Ahmad, „Kadr-don dalalar“ . ◆ Boʻzsuv damlanib, gidir boʻlar-mish. A. Abduqodirov, „Boʻzsuvdan Sirdaryogacha“ .

Antonimlari

ГИДИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gidir
1 сомнение;
2 зло; дурные намерения; ◆ qoʻnglida ~i yoʻq (odam) простой, незлобный, чистосердечный (человек).