girih
[tahrirlash]
girih I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gi-rih
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. £ — tugun, muammo
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bogʻlam, bogʻlangan joy; tugun. ◆ Har soʻngak-ning bandida yuz ming girih. Gʻ. Gʻulom .
2 esk. Qisiq, qisilgan (tish, koʻz haqida). ◆ Eskadron komandiri bandini ingichka xivich bshgan bogʻlay turib, girih tishlari orasidan javob berdi. "Afsungarlar tuhfasi" . ◆ Doʻng manglayda qizil koʻzlar girih. Gʻ. Gʻulom, „Koʻkan“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
girih II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gi-rih
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. "— tugun
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Meʼmor-chilikda va badiiy hunarmandchilikda keng ishlatiladigan murakkab naqsh. ◆ Shohizinda girihlarida oʻz qismatin koʻradi hayot. M. Ali . Gumbazdagi nur.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГИРИҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
girih
уст. стиснутый (о зубах); сощуренный, прищуренный (о глазах).