goʻrkov
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
goʻr-kov
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
GOʻRKOV Bu ot tojik tilida goʻr otiga (k.) 'kovla-' maʼnosini anglatadigan koftan feʼlining kov hozirgi zamon asosini (ТжРС, 195) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'qabristonda goʻr qazuvchi kishi' maʼnosini anglatadi (Oʻ1IL, I, 202). Bu otdan oʻzbek tilida goʻrkovlik oti yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
goʻr + f. jlS — kovlovchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qabristonda goʻr qazuvchi kishi. ◆ Qoratoy cholni uyda qoldirib, Uroz bshshn birga mo-zorga, goʻrkovga joʻnadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 koʻchma Yoʻq qiluvchi; yoʻq qilib, oʻrnini oluvchi. ◆ Qozi ham, Asad qori ham jadid mak-tablariga qarshi edi, ular bu xil maktab-larga diniy maktablarning goʻrkovi deb qa-rar edshtr. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГЎРКОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.