goʻrkov

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

goʻr-kov

Etimologiyasi

GOʻRKOV Bu ot tojik tilida goʻr otiga (k.) 'kovla-' maʼnosini anglatadigan koftan feʼlining kov hozirgi zamon asosini (ТжРС, 195) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'qabristonda goʻr qazuvchi kishi' maʼnosini anglatadi (Oʻ1IL, I, 202). Bu otdan oʻzbek tilida goʻrkovlik oti yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

goʻr + f. jlS — kovlovchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qabristonda goʻr qazuvchi kishi. ◆ Qoratoy cholni uyda qoldirib, Uroz bshshn birga mo-zorga, goʻrkovga joʻnadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 koʻchma Yoʻq qiluvchi; yoʻq qilib, oʻrnini oluvchi. ◆ Qozi ham, Asad qori ham jadid mak-tablariga qarshi edi, ular bu xil maktab-larga diniy maktablarning goʻrkovi deb qa-rar edshtr. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

ГЎРКОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

goʻrkov
прям. и перен. могильщик.