goʻshanishin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

goʻ-sha-ni-shin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. - burcha k +

■■■•- — oʻtiruvchi; yashovchi] kt. Odamlardan xoli, tanho hayot kechiradigan, odamga qoʻ-shilmaydigan, jamiyatdan ajralib qolgan kishi. ◆ Qulmuhammadning goʻshanishin boʻlib, toʻshakda yotishi qulagan minoraga oʻxshardi. Mirmuhsin, „Choʻri“ .

Antonimlari

ГЎШАНИШИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

goʻshanishin
уст. книжн. живущий уединённо, вдали от людей; отшельник, затворник.