gulday

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gul-day

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Gul kabi, gulgaoʻxshash. Rangi

soʻlib boradi, Sariq gulday sargʻayib. "Oy-suluv". ◆ Xuddi erta bilan ochilgan gulday boʻlib, tillari bulbulday boʻlib, koʻzlari yorqinlashib ketdi. "Yusuf va Ahmad" .

2 Chiroyli, goʻzal, latofatli. ◆ Sargʻay-masin gulday yuzim, Telmirmasin nargis koʻzim. "Bahrom va Gulandom" . ◆ Ey botirlar, gulday yuzing soʻldirma, Ichki siring dush-maningga bildirma. "Erali va Sherali" .

3 koʻchma Yosh, navqiron. ◆ Zuhra begim olti yildan beri toʻshakda yolgʻiz yotadi. Uning gulday umri bevalikda soʻlib boryapti. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Gulday qiz qari kishini boshiga urarmidi. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ .

Gudday hunar Juda yaxshi, pokiza hunar. ◆ Yigitning qoʻlida gulday hunari bor ekan, boʻydoq ekan, uyi-joyi tayin ekan, yana senga nima kerak? Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ГУЛДАЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.