gumashta

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gu-mash-ta

Etimologiyasi

GUMASHTA Bu ot tojikcha 'ishonchli kishini vakil qilib belgila-' maʼnosini anglatadigan gumoshtan feʼlining gumoshta oʻtgan zamon sifatdoshi shakli boʻlib (ТжРС,108), oʻzbek tilida bu otning ikkinchi boʻginidagi o(â) tovushi a tovushiga admYeshtirilgan; 'katta savdogarning savdo ishlarini olib boradigan ishonchli kishisi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 198).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — vakolatli shaxs;

xizmatkor] 1 tar. 20-asr boshlariga qadar Turkistonda katta savdogar boylarning joylarda savdo ishlarini olib boruvchi ishonchli kishisi, vakili. ◆ Baʼzi serpul — katta dunyodor koʻpas boylar uzoq yurtlarga oʻz gumashtalarini yuborib, oʻzlari kayf-safo bilan mashgʻul boʻlar edi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ [Abdulla Qodiriy] 1912 yilda yana boshqa bir savdogarga yiliga 50 soʻm ish haqi bilan gumashta boʻlib kiradi. "OʻTA .".

2 koʻchma Biror kimsani qoʻllab-quvvat-lash bilan muayyan amalga tayinlangan yoki birov tomonidan maxsus topshiriq bilan qoʻyilgan shaxs. U[Vahob Berdiyev] ◆ apparatni oʻz gumashtalari bshshn toʻldirdi. Gazetadan . ◆ Solihboy gumashtalari esa buni oʻzlaricha izohlashib, boyning saxovatpeshaligi, kambag'alparvarligi deb tushunadilar. S. Xoʻjayev, „Oʻzbek tarixiy filmlari“ .

Antonimlari

ГУМАШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

gumashta (koʻplik gumashtalar)

Tillarda

Gumashta

• Arabcha: تجاري ,التجارية
• Ozarbayjoncha: ticarət
• Bosniyacha: trgovački
• Katalancha: comercial
• Datcha: kommerciel
• Inglizcha: commercial
• Italyancha: commerciale
• Kxmercha: ពាណិជ្ជកម្ម (peanechchokam)
• Laocha: ການຄ້າ (kankha)
• Norvegcha (bokmål): kommersiell
• Ruscha: коммерческий (kommercheskiy)
• Serbcha: трговачки (trgovački)
• Taycha: เชิงพาณิชย์ (cheing phāṇichy̒)
• Vyetnamcha: thương mại

Ruscha _ru

gumashta
ист.
1 доверенное лицо в торговых делах; агент, приказчик купца (обычно выезжавший в другие города и кишлоки по поручению хозяина);
2 перен. презр. ставленник.