gurillamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gu-ril-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 "Gur" etgan ovoz chi-qarmoq. ◆ Bolalar gurillab, ularning oldiga kelib, qiyqirib muhokama qila boshladilar. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Hamma gurillab kuldi. Boʻtaboy qip-qizarganicha, iljayib bosh chayqar edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Katta yerning oxiridagi tosh yoʻl-dan yuk mashinasi gurillaboʻtib ketdi. S. Axmad, „Ufq“ .
2 koʻchma Ravnaq topmoq, barq urib ri-vojlanmoq, taraqqiy etmoq. ◆ Fan va mada-niyat gurillab ketdi. Ish gurilladi. yaya [ Jondor I ◆ Nari borsa, shu ikki yil mobaynida gurillagan boshshkka ega boʻldi, yirik gʻalla savdosi bilan mashgʻul boʻlgani uchun, "vagonchi" deb ataldi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Savdo gurillagan.. Har kuni ulfatchilik, bazm. A. Qahxor, „Ogʻaynilar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ГУРИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.