hamla

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ham-la

Etimologiyasi

arab. – intilish; hujum, otilish, tashlanish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Kimsa yoki narsa ustiga tashlanish. ◆ U bir hamla bilan Sultonning yoqasidan ushlab, oʻziga tortdi. O. Yoqubov, „Larza.“ ◆ Tajang boʻlsa, qoplon hamlasi bilan Pismiq giriboniga changsoldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha.“

2. Jang, kurash va shu kabilarda kuch bilan olgʻa tashlanish; hujum. ◆ Razvedka maʼlumotiga qaraganda, bu tepalikni bir hamla bilan Qoʻlga olish mumkin emas edi. I. Rahim, „Chin muhabbat.“ ◆ Bizning hokimlarimiz bir-biri bilan inoq boʻlmagani, birlasha olmagani sababli, katta kuchga ega boʻlgan istilochining hamlasiga dosh bera olmadik. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

3. ayn. hujum. ◆ Uning dasturxondan hamon koʻz uzmay, jim oʻtirganini koʻrib, ochiq hamlaga oʻtdi. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan.“

Hamla qilmoq Tashlanmoq, hujum qilmoq. ◆ Yoqutoyim eriga quturib hamla qildi, yuziga chang soldi. S. Anorboyev, „Oqsoy.“ ◆ Navqiron yigitning charchaganini sezgan Temur Malik ustma-ust hamla qilib, yigitni orqaga tisariltira boshladi. "Saodat". ◆ Ochiq qolgan markazdan Bobur askarlarining bir qismi alanga tiliday otilib chiqdi-yu, Shayboniyxon turgan tepalikka hamla qilib kela boshladi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar.“

Antonimlari

ҲАМЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

hamla (koʻplik hamlalar)

Tillar

• Forscha: غالب
• Moʻgʻulcha: давамгай (davamgai)
• Somaliycha: haarreey
• Valliycha: ysbeilwyr y

Ruscha _ru

hamla
нападение, натиск; наскок; ◆ ~ qilmoq нападать, совершать нападение; набрасываться; ◆ dushmanga nayza bilan ~ qilmoq бросаться в штыковую атаку на врага.