hamnishin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ham-ni-shin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. -" — birga oʻti-
ruvchi] kt. Oʻzaro suhbat, oʻtirish, ulfatchi-lik kabilarda birga boʻluvchi shaxs. ◆ Axir ti-rik jonga.. hamdamu hamnishin elu yurt kerak. X. Sultonov, „Bir oqshom ertagi“ . ◆ Muhammad Sharif, endi qoʻrada hamnishin yoʻq, yolgʻiz oʻzi yashaydi. Q. Mirzo, „Olam goʻzal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАМНИШИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
hamnishin
книжн.
1 сидяший рядом;
2 собеседник; ◆ ~ boʻlmoq быть (чьим-л.) собеседником.