hanik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-nik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Uyning poygagida yoki daxdizda yuvinish, yuz-qoʻl yuvish uchun maxsus ish-langan joy; obrez. ◆ Dahlizdagi hanik cheti-da choʻnkayib oʻtirib, Umid kaynokkina suvda yuz-qoʻlini yuvib, ichkariga kirdi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ ..uyga yechindi, hanikda bet-qoʻlini yuvib, yuqoriga chiqib oʻtirdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАНИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.