hassa
Navigatsiya qismiga oʻtish
Qidirish qismiga oʻtish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
has-sa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. -I — tayoq, aso, hassa
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Qoʻlda tutib, yerga tirab, tayanib yurishga xizmat qiladigan maxsus tayoq; aso. ◆ Yogʻoch hassa. Te-mir hassa. Koʻr hassasini bir yoʻqotadi. Ma-qol . ■■ ◆ Shu on Hasan soʻfi xaloyiq ichidan hassasiga tayanib, oldinga chiqdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Kampir bir qoʻlida hassaga, ikkinchi qoʻlida Anorxonga suyangani-cha qabristonga yoʻl oldi. I. Rahim, „Ixlos“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАССА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
hassa (koʻplik hassalar)