hassos

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

has-sos

Etimologiyasi

a. حَسّاس — taʼsirchan, hissi-yotga beriluvchi; sezuvchan, sezgir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Narsa-hodisaning mohiyatini tez, toʻgʻri va toʻla his etuvchi, biror soha yoki sohalarda oʻta bilagʻon, oʻtkir bilimli va sezgir. ◆ Hassos shoir. Hassos sanʼatkor. yat Shoir va hassos publitsist Gʻafur Gʻulom taraqqiyot dush-manlarining turli koʻrinishdagi nayrang-larini oʻz sheʼrlarida oʻtkir soʻz bilan fosh qildi. Gazetadan .

2 koʻchma Oʻtkir, sezgir. ◆ Undagi hassos qalb, quvlikni bilmaydigan soddalik, epli-shudlilik.. allaqachonlar ustozining eʼti-qodini qozonib olgan edi. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . ◆ Uning hassos kalami bilan bitil-gan sheʼr misralari iplarga tizilgan shoda-shoda marvaridlardir. V. Abdullayev, „Sharq-ning ulkan shoiri“ .

Antonimlari

ҲАССОС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hassos
книжн.
1 очень чуткий, чувствительный, впечатлительный, восприимчивый; ◆ ~ qalb чуткое сердце;
2 проницательный.