havoli
[tahrirlash]
havoli I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-vo-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Havosi bor, havoga ega bui-gai; bahavo. ◆ Siqiq havoli ballon. Buzuq ha-voli xona. yat Yopchon asriy sirlarni Bagʻriga olgan qishloq. Yopchon xushboʻy havoli, Farax-baxshdir, keng quchoq. Gʻayratiy . ◆ Qishning bi-rinchi yarmi quruq keldi. Bu ochiq havoli kun-lar dehqonlarga yoqmadi. P. Tursun, „Oʻqituv-chi“ . ◆ Qish boʻronlari oʻtgan, bahorning yumshoq havoli kunlari boillangan. S. Ayniy, „Qul-lar“ . ◆ Maktab oldida havoli chorbogʻlar tash-kil etshgan. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
havoli II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-vo-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oʻzini boshqalardan yuqori tutadigan; kibrli, xudbin, dimogʻdor. ◆ Bosh-qalardan oʻzini aziz tutgan havoli kishi oʻz maqsadi yoʻlida har qanday tubanlikdan, yara-maslikdan qaytmaydi. M. Alaviya, „Odamlik — odmilikda“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАВОЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.