havoza
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ha-vo-za
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash](f. ijl — zafar darvozasi; ayvon, ravoq; taxtasupa
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qurilish yoki taʼmir ishlari uchun devor yoniga yogʻoch yoki metalldan qavat-qavat qilib ishlangan vaq-tinchalik qurilma. ◆ Hayerga bormang, qayoqqa koʻz tashlamang, hamma yerda havozalarga burkangan.. qurilish obʼyektlarini koʻrasiz. H. Nosirov, „Marralar“ . ◆ Ustalar moʻri ichida ehtiyotdan toʻrt qavat qilib qurilgan taxta havoza ustida ishlashadi. A. Muxtor, „Davr mening taqdirimda“ . ◆ Koʻchma havozalar gʻildiraklar ustiga oʻrnatilgan, uni past, balandroq qilish ham mumkin edi. J. Saʼ-dullayev, „Kamolot yoʻllari“ .
2 Ustiga chiqib, atrofni kuzatib turish maqsadida tepalikka sepoya yoki chorpoya shaklida, aksar yogʻochdan urnatilgan quril-ma. ◆ "Shom kamoni" taʼrifi merganlar aro Eron bilan Turonda boʻlgan ovoza, Polizlarda uzoqdan koʻrinar qaro, Chalinardi koʻzlarga balandhavoza. M. Shayxzoda, „Toshkentnoma“ .
3 shv. Tokni yerdan yuqoriga koʻtarib qoʻ-yish uchun ishlangan qurilma. ◆ Soʻri havozasi ostidagi ustunchalarning har biri yonida — ariqchalar boʻyida bir beh tok oʻtkazilgan boʻlib, toklarning zangi ustunchalar orqali havoza ustiga chiqarilgan. S. Ayniy, „Esda-liklar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲАВОЗА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.