hayajonli
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-ya-jon-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Hayajonga tushgan ho-latli. ◆ Hamza negadir hayajonli, asabiy koʻ-rinardi. T. Obidov, „Yusufjon qiziq“ .
2 Bezovtalik, hayajon ifodali. ◆ Mirza-karimboy hayajonli, titroq tovush bshshn qiziga fotiha berib, soqolini sshshdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Polvonlarning bi-riga muhabbat, ikkinchisiga nafrat bshshn qarab turgan xalq koʻzida, uning hayajonli yuzida ikki dunyo kurashi aks etgandek edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ ..uning koʻzlari beqaror, xursand va hayajonli edi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
3 Kishini hayajonga soladigan, toʻlqin-lantiradigan. ◆ Hayajonli film. Hayajonli asar. yat Taqdir xomupa/iapu, oʻtmish qis-matining hayajonli voqealari qalam teb-ratishga imkon bermasdi. X. Yodgorov, „Hayot toʻlqinlari“ . ◆ Xonaga hayajonli sukunat choʻk-kan, salqin edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЯЖОНЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
hayajonli
возбуждённый, взволнованный; полный волнений; тревожный; ◆ ~ holat возбуждённое, взволнованное состояние, состояние возбуждения, волнения; ◆ u ~ ovoz bilan dodlay boshladi он взволнованно закричал;◆ ~ ravishda тревожно, взволнованно, с волнением.