haybatli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hay-bat-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ulugʻvor koʻrinishli, salobatli, bahaybat. ◆ Haybatli baland togʻ-lar oy yogʻdusini ham yutib yuborgudek qora-yib, vahm solardi. S. Karomatov, „Oltin qum“ . ◆ Yassaviy maqbarasini Temir Koʻragon bino qildirgan, koʻp haybatli, muhtasham maqba-ra. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Ichkarida tasavvuriga sigʻmaydigan haybatli narsa poylab tur-ganday boʻlardi. R. Rahmonov, „Changalzordagi sharpa“ .

2 koʻchma Vahimali, dahshatli. Jang boʻla-di koʻp haybatli, Yov gʻalamis, quv, shiddat-li. M. Shayxzoda, Toshkentnoma. ◆ Frontning uncha ham katta boʻlmagan bir uchastkasiga toʻplangan minglarcha zambarak gumburla-shidan haybatli bir guvullash hosil boʻldi-ki.. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ .

Antonimlari

ҲАЙБАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

haybatli
1 величавый; огромный, грандиозный, внушительный; ◆ ~ odam внушительный человек; внушительная личность;
2 грозный, страшный, ужасный, ужасающий; ◆ ~ maxluq страшное существо; ужасная тварь; ◆ ~ manzara ужасное зрелище.