hayotbaxsh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-yot-baxsh

Etimologiyasi

a. + f. ^ ..-i ^ — hayot ba-gʻishlovchi, tiriltiruvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 mif. Oʻlikni tiriltiradigan, qayta jon kirgizadigan.

2 Organizm uchun hayot baxsh etuvchi. ◆ Sheʼrki, oʻz sohibining qonidan paydo boʻ-lar ekan, oʻshal qon kabi hayotbaxsh boʻlmogʻi lozim emasmi? S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Quyosh oʻz hayotbaxsh nurlarini tagʻin moʻl-koʻl socha boshladi. A. Hayitmetov, „Poʻlat barmoqlar“ . Tortiq etmish tabiat Xush iqlim, toza havo. Suvlari zilol, sharbat, Hayotbaxil, dardga davo. Yo. Mirzo.

3 koʻchma Kishini jisman, ruhan tetik-lantiruvchi, jonlantiruvchi. Bahorning ha-yotbaxsh ruhi sovuqdan yoshlangan koʻzlarda, koʻkargan yuzlarda barq urdi, dillar isib ketdi. A. Muxtor, Chinor. ◆ Zubaydaning ovozi yoqimli, hayotbaxsh edi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Sherali shu hayotbaxsh lablardan koʻzlarini uzolmay qoldi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

Antonimlari

ҲАЁТБАХШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hayotbaxsh
дарующий жизнь, живительный, оживляющий; животворный; животворящий.