hayqiriq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hay-qi-riq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shodlik, hayajon, gʻazab, azob kabi kuchli tuygʻularni, shuningdek, chaqiriq, haydash kabilarni ifodalaydi-gan qattiq ovoz, nido. ◆ "Ura" hayqiriqla-ri yeru koʻkni titratdi. n ◆ -Yolgʻon! — Gʻulomjon dahshatli bir hayqiriq bilan qichqirdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Bu dardli hayqiriq Nigoraning qulogʻiga yetib, yuragini oʻynatib yubordi. S. Anorboyev, „Oq-soy“ . Qudrat ajablanganicha eshik tomon yurgan edi, koʻcha tomondan podachining: -Hay-do-o!.. degan choʻziq hayqirigʻi eshitildi. H. Nazir, Soʻnmas chaqmoqlar. Qoʻylar choʻpon-larning hayqirigʻi bilan quduq tomon yur-di. A. Hakimov, Ilon izidan.

2 koʻchma Jonsiz narsalarning shiddat-li harakatidan paydo boʻladigan qattiq ovoz haqida. ◆ Daryoning hayqirigʻi. Parovozning hayqirigʻi. Hayqiriq solmoq. yai Hamla kalgan qoʻshin singari Kumush yolli toʻlqinlar yelar. Boʻronlarning hayqirigʻidan Naximov-ning ovozi kelar. Uygʻun . ◆ Bahorda u [soy] ham-ma yoqqa hayqiriq solib oqadi. Y. Sham sharov, „Dovrugʻ“ .

Antonimlari

ҲАЙҚИРИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hayqiriq
крик, вопль; рев.