hayqirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hay-qir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qattiq shidsatli ovoz (hayqiriq) chiqarmoq (q. hayqiriq 1). ◆ Hoji soʻzini tugata olmadi, hojining ters soʻzi-ga chidolmagan Azizbek vahshiylarcha hayqir-di. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . -Toʻxta, bor-ma! — ◆ xotiniga alamli hayqirdi Malik mu-allim. A. Koʻchimov, „Halqa“ . Keyin yuganni tor-tib: -Hay! Chu, chu! — ◆ deb hayqira boshladi-lar. Sh. Xolmirzayev, „Yoʻllar, yoʻldoshlar“ .

2 koʻchma Shiddatli harakat tufayli qattiq ovoz chiqarmoq (jonsiz narsalar tovushi haqida; q. hayqiriq 2). ◆ Bir tomon-da traktor hayqirar, tinmas.. Gʻayratiy . ◆ Dara ostida hayqirib, parovozday pishqirib, soy oqmoqda. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .

Antonimlari

ҲАЙҚИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hayqirmoq
1 кричать, вопить; Chiyillama! - dedi hayqirib Yoʻlchi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Не пищи! - закричал Юльчи;
2 шуметь, бушевать (о воде); dengiz hayqirayotir море шумит, море бушует;
3 рокотать (напр. о тракторе).