hayqiroq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hay-qi-roq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. 1 Hayqirishga odat-langan, shovqin-suron soladigan, baqiroq (q. hayqirmoq 1). ◆ Hayqiroq odam.
2 Shiddatli harakati tufayli qattiq ovoz chiqaradigan (q. hayqirmoq 2). Xalqi-miz beqiyos baland togʻ oshganday va hayqi-roq daryo kechib oʻtganday qahramonlik koʻr-satdi. Gazetadan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЙҚИРОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.