hazillashmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-zil-lash-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Hazil tarzidagi gap-soʻz aytmoq, biror ish, xatti-harakat qilmoq; hazil qilmoq. ◆ Xafa boʻlma, askiyani yaxshi koʻradi, men kelgan vaqtlarimdayam hazillashaverib, quloq-miyamni yegandi xum-par. Y. Muqimov, „Olov va nihollar“ . ◆ Sao-datxon ham bu qizni bugungina koʻrganligini oʻylamas, hazillashar, kular edi. S. Zunnuno-va, „Yangi direktor“ . ◆ Men bshshn hazillashsang mayli-yu, biroq kapitan bilan hazillasha koʻrma. O. Yoqubov, „Izlayman“ .
2 Biror shaxe yoki narsa bilan hi-soblashmagan holda, nopisand, mensimay munosabatda, muomalada boʻlmoq; oʻynashmoq. ◆ Siz kasalsiz, axir, tushuning, gipertoniya bilan hazillashib boʻlmaydi. H. Nazir, „Yonar daryo“ . ◆ -Akang juda tentak, juda boʻlimsiz yigit, — dedi nihoyat poʻngʻillab boy, — axir, amaldorlarimiz, hokimlarimiz bilan hazillashib boʻladimi?! Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЗИЛЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
hazillashmoq
шутить (с кем-л.), подшучивать (над кем-л.); шутить друг с другом; ◆ birov bilan ~ подшучивать над кем-либо; шутить с кем-либо; u bilan hazillashib boʻlmaydi 1) с ним шутки плохи; 2) он шуток не понимает; hazillashib gapirmoq говорить (что-л.) в шутку; oʻt bilan hazillashma! прям. и перен. не шути с огнём!