hazillashmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ha-zil-lash-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Hazil tarzidagi gap-soʻz aytmoq, biror ish, xatti-harakat qilmoq; hazil qilmoq. ◆ Xafa boʻlma, askiyani yaxshi koʻradi, men kelgan vaqtlarimdayam hazillashaverib, quloq-miyamni yegandi xum-par. Y. Muqimov, „Olov va nihollar“ . ◆ Sao-datxon ham bu qizni bugungina koʻrganligini oʻylamas, hazillashar, kular edi. S. Zunnuno-va, „Yangi direktor“ . ◆ Men bshshn hazillashsang mayli-yu, biroq kapitan bilan hazillasha koʻrma. O. Yoqubov, „Izlayman“ .
2 Biror shaxe yoki narsa bilan hi-soblashmagan holda, nopisand, mensimay munosabatda, muomalada boʻlmoq; oʻynashmoq. ◆ Siz kasalsiz, axir, tushuning, gipertoniya bilan hazillashib boʻlmaydi. H. Nazir, „Yonar daryo“ . ◆ -Akang juda tentak, juda boʻlimsiz yigit, — dedi nihoyat poʻngʻillab boy, — axir, amaldorlarimiz, hokimlarimiz bilan hazillashib boʻladimi?! Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲАЗИЛЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
hazillashmoq
шутить (с кем-л.), подшучивать (над кем-л.); шутить друг с другом; ◆ birov bilan ~ подшучивать над кем-либо; шутить с кем-либо; u bilan hazillashib boʻlmaydi 1) с ним шутки плохи; 2) он шуток не понимает; hazillashib gapirmoq говорить (что-л.) в шутку; oʻt bilan hazillashma! прям. и перен. не шути с огнём!