hazir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-zir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. — ehtiyotkor; hushyor; eh-
tiyotkorlik bilan ish tutadigan]: hazir boʻlmoq s. t. Ehtiyot boʻlmoq, oʻzini saqlamoq. ◆ Innaykeyin, hazir boʻlinglar: qaqir yerlar-ga jon kirganda, tagʻin Teshaboy ilib ket-masin. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. Bahor oylari tut pishganda, men ustiga chiqib qoqardim. Pastda boʻlsa: -Hoy, bolam, ha-zir boʻl! Koʻzingga qara! — deyishib, oyim bilan dadam chodir tutib turishardi. H. Nazir, Koʻkterak shabadasi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЗИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.