hikoyat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hi-ko-yat

Etimologiyasi

[a. -soʻzlab berish; qissa; tarix]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 esk. ayn. hikoya. ◆ Maqollarga, er-takka, hikoyatlarga. Men umrimda juda koʻp quloq osibman. M. Shayxzoda . ◆ Mirza Bahrom ham hali Tavhidiy oʻqigan hikoyatning yozi-lish tarixini soʻzlab berdi. A. Qahhor, „Mil-latchilar“ . ◆ Hikoyatlarning har birida qissa-dan hissa tarzida hikmatomuz xulosalar, tanbehlar mavjud. H. Homidiy, „Tasavvuf allomalari“ .

2 Hikoyat (xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ҲИКОЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hikoyat
1 уст. = hikoya;
2 Хикаят (имя собств. женское).