hiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. Hiqichoq tutganda, nafas tiqilganda hosil boʻladigan uzuq, qisqa tovushni bildiradi (q. hiqichoq). ◆ Elmurodfa-qat Mamurjonning "hiq" etgan tovushini eshitib qoldi, xolos. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.