hoʻllamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hoʻl-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Xoʻl qilmoq, suv tegizmoq, nam bermoq. ◆ Roʻmolchani hoʻllamoq. Jlamma xullab, pol yuvmoq. Sochini hoʻllamoq. Bar-mogʻini hoʻllamoq. n ◆ Qizini bagʻriga bosib, peshonasidan oʻpganda, koʻz yoshlari Juma-gulning yuz-koʻzini hoʻlladi. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Oʻgʻli boʻlsa choyga non hoʻllab yemoqda edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Chol lablari bshxan bir parcha eski charmni hoʻllab turib dedi.. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Tomoqni hoʻllamoq Bir oz ichmoq. ◆ Yuring-lar, tomoqni hoʻllab olamiz, ham chaylasini koʻramiz. S. Nurov, „Narvon“ . ◆ Yoshlikning oxiri, qarilikning boshi, deganday ozroq tomoqni hoʻllab olsak boʻlardi. "Mushtum" .

Antonimlari

ҲЎЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hoʻllamoq
делать мокрым, мочить, смачивать; увлажнять; ◆ roʻmolni ~ смачивать платок; tomoqni hoʻllab olmoq промочить горло.