hoʻplamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]hoʻp-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Bir hoʻplam, hoʻplam-hoʻplam ogʻizga olmoq. ◆ Norboy yarim kosa shoʻr-vani ostonada tik turgancha hoʻplab ichdi. "Yoshlik" . ◆ Sidiqjonning yonida oʻtirgan kishi hoʻplagan choyni purkab yubordi. A. Qahhor, „Qushchinor chiroqlari“ . ◆ ..ugradan bir qoshiq hoʻplagan edi, qsigqib ketib, qattiq oʻqchidi. N. Aminov, „Tillo tabassumlar“ .
2 koʻchma Oʻziga olib (yutib) yoʻq qilmoq. ◆ Paxtaning foydasini Hoʻplab turar fer-mamiz, Chorvaning kam-koʻstini Bozordan dot-volamiz. "Mushtum" . ◆ Hafta oʻtdi, kunoʻtdi, Qatorlashib ancha oy. Joʻsh urib, qirgʻogʻini Hoʻplar edi telba soy. Gʻayratiy . Oʻrtoq Rustamov, aysh-ishrat ancha pulni hoʻtasa kerak? "Mushtum".
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲЎПЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.