hojatbaror

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ho-jat-ba-ror

Etimologiyasi

HOJATBAROR Bu sifat 'ehtiyoj', 'zaruriyat' maʼnosini anglatadigan arabcha hojat otiga (АРС, 200) 'chiqar-' maʼnosini anglatadigan tojikcha barovardan feʼlining (ТжРС, 48) baror hozirgi zamon asosini (ТжРС, 49) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kimningdir hojatini chikaradigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 703).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

arab. + fors. – kimsaning hojatini chiqaruvchi, ravo qiluvchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kishining hojatini chiqaruvchi. ◆ Qishloqning toʻyu maʼrakasi usiz oʻtmas, yor-doʻstlarning xizmatiga tayyor, jafokash, hojatbaror odam edi. H. Nazir, „Vasiyat.“ ◆ Iloyo, nazr qilgan qoʻyingiz pulsirotda hojatbaroringiz boʻlsin! A. Muqimov, „Qopqon.“

Antonimlari

ҲОЖАТБАРОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hojatbaror
уст. выручающий из беды, оказывающий помощь, вызволяющий; // благодетель.