hov

Oʻzbekcha (uz)

hov I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hov

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Uzoqdagi kimsa yoki narsaga ishorani bildiradi. ◆ Hov tepalikdagi oq toshni koʻryapsanmi? -Sigirlar qani? -Hov ana, tepalikda oʻtlab yuripti. ■■ ◆ Boring, hov soy boʻyiga muzdek joy qiling! M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Birvarakayiga odamlar orasida gap tarqaldi: -Hasanova kelyap-ti, qaranglar, hov ana. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .

2 Ancha ilgarigi narsa, hodisaga ishorani bildiradi. ◆ Albatta, yodingizda boʻlsa kerak, hov, biz Sariboyning doʻkonida choy ichishib oʻtirgan edik-ku, yodingizga tushdi-mi? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Hov birda s. t. Bir necha vaqt ilgari, allaqachon, kunlardan bir kunda. ◆ Agar rux-sat bersangiz, hov birda sizga koʻrsatgan maktubni oʻrtoqlarga oʻqib eshittirsam.

3. Said, N. Safarov, Tarix tilga kirdi.

hov II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hov

Etimologiyasi

und.s., s.t. ayn. ho I 1. Yormat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Yoʻlchiga buyurdi: -Hov yigit, kechagi chopiq-ni bitirib qoʻying! Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

hov III

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hov

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taql. s. It hurgandagi ovozni ifodalaydi; bob. ◆ Lekin kuchuk keskin bir "hov" bilan jim boʻldi, yalqovlanib, yana yot-di. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ҲОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hov
1 межд. эй!, гей!;
2 частица вон (употребляется для указания на отдалённость во времени или пространстве и усиления следующего слова или словосочетания); ◆ ~ ana вон; ◆ ~ anavi вон тот; ◆ ~ anavi daraxt вон то дерево; ◆ ~ anavi yerda вон там; ◆ ~ anavi yerdagi ekinlar вон те посевы; ◆ ~ anavi kuni в тот день.