husht

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

husht

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

und. s. 1 Mayda jonivorlarni va qushlarni haydashni bildiradi; kisht, huyt, hayt. ◆ Kampir husht deb, chumchuqlarni haydadi. tsh Man xoʻjayinlarning boʻyin-turugʻiga kallamni tiqay, ishlay, ular obdan moyimni shilsin, keyin mani "husht!" deb haydasin. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Yoʻq qilish, qoʻlga olish kabilar ha-qida signalni bildiradi; fisht. ◆ Esing jo-yidami oʻzi? Husht, desa, qamatib yubora-di-ya, jinni! S. Siyoyev, „Otliqayol“ .

Antonimlari

ҲУШТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

husht
межд.
кш!, брысь! и т. п. (возглас, окрик, которым отгоняют мелких животных или птиц); ◆ ~ deb haydamoq отгонять, прогонять (кого-л.).