iddao
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]id-da-o
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash][ arab. — muddao, daʼvo, talab; qalloblik]
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Nooʻrin yoki nohaq talab, daʼvo. ◆ Demak, "er oz, aholi koʻp" degan iddao bilan hayotiy zarur masaladan qocha olmaymiz. Gazetadan .
2 Oʻzi uchun munosib boʻlmagan, ortiqcha daʼvo. ◆ Uning iddaosi baland-ku!
- Iddao qilmoq (yoki etmoq) Biror talabni qoʻymoq; ortiqcha daʼvo qilmoq. ◆ Siz frontda yurganda, boshqaga koʻngil qoʻysam.. sizni bu yerga chaqirishga, biror iddao qilishga haq-huquqim qolmasdi.. T. Jalolov, „Oltin qafas“ . ◆ Amalin pesh qilib, har kimga har xil iddao etgan Baland tumshuq, boʻyin gʻoz, badhavolarni koʻrolmasman. „Mushtum“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ИДДАО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
iddao
1 безосновательное требование, необоснованная претензия, неуместное притязание (на что-л.);◆ Siz frontda yurganda, boshqaga koʻngil qoʻysam, sizni haqoratlagan boʻlardim. U holda sizni bu yerga chaqirishga, biror ~ qilishga haq-huquqim qolmasdi, - dedi Kumush Kamoliddinga (Т. Жалолов, „Олтин ќафаси“) Я оскорбила бы вас, если бы полюбила другого, когда вы были на фронте. В таком случае у меня не было бы никакого основания вызывать вас сюда, — сказала Кумуш Камалиддину;
2 преувеличенное мнение о своей особе, самолюбование.