ifodalamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-fo-da-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻzida aks ettirmoq, mujassamlantirmoq, anglatmoq, bildir-moq. ◆ Uning mardona ochiq peshonasi, quyuq egilmas qoshlari chuqur oʻyni ifodalar edi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Olaxoʻja oʻtirgan joyida tebrandi va gʻirromlikni ifodalay-digan bir tarzda kulumsirab, qassobga qara-di. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Soʻz bilan bayon qilmoq, anglatmoq, taʼbirlamoq. ◆ Elmurod maktabga yetgach, oʻz dardini ikki ogʻiz soʻz bshtn ifodalab, keyin xayrlashmoqchi boʻldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Eng muhimi, faktlarni quruq qayd qilmay, ularni badiiy taʼsirli ifodalashdadir. N. Safarov, „Jasoratning davomi“ .
3 Matematik formula orqali taʼbir-lamoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИФОДАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ifodalamoq
выражать (что-л.), быть выражением (чего-л.); ◆ oʻz fikrini ~ выражать своё мнение; Saidiy oʻz mamnuniyatini ifodalaydigan soʻz topolmas edi (А. Ќаћћор, «Сароб») Саиди не мог подобрать слов, выражающих его удовлетворение.